მანია მაია

არქიტექტურის ისტორიკოსი, ცენტრის მთავარი მეცნიერი თანამშრომელი, ხელოვნებათმცოდნეობის კანდიდატი.
სამეცნიერო კვლევის სფერო   –  თბილისის და სხვა ქართული ქალაქების საერო არქიტექტურა.
საქმიანობა  –  თბილისის სამხატვრო აკადემიის არქიტექტურის განყოფილების ასოცირებული პროფესორი, 2005 წლიდან აკადემიაში მიჰყავს თბილისისა და სხვა ქართული ქალაქების არქიტექტურის ისტორიის კურსი; საქართველოს კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ფონდის ექსპერტ-არქიტექტორი; ბეთლემის უბნის კონსერვაციის გეგმა-ჩარევის სახელმძღვანელო პრინციპები, მეცნიერ-კონსულტანტი,  პროექტი დაამუშავა ICOMOS  საქართველომ, UNESCO-ს კულტურული მემკვიდრეობის დივიზიის და ნორვეგიის საგარეო საქმეთა სამინისტროს დაფინანსებით (2005 წ.).
რჩეული ნაშრომები: 1. ეზო, როგორც ისტორიული თბილისის სივრცითი სტრუქტურის ერთ-ერთი უმთავრესი ელემენტი, მაცნე, ისტორიის, ეთნოგრაფიის და ხელოვნების ისტორიის სერია, თბ., 1989; 2. ძველი თბილისის სარდაფები, საქართველოს სიძველენი, N3, თბ., 2003; 3. თბილისის არქიტექტურული გზამკვლევი, ზაარბრიუკენი, 2004 (წიგნის თანაავტორი ი. ბაულიგთან, ჰ. მილდენბერგერთან და კ. ციგლერთან ერთად); 4. თბილისის შუაბაზრის ერთი ქარვასლის ისტორიისათვის, საქართველოს სიძველენი, N7-8, თბ., 2005; 5. ფერისცვალების მონასტრის კომპლექსი “მეტეხის გორაზედ”  –  ნაგებობების დათარიღების ცდა, საქართველოს სიძველენი, N9, თბ., 2006; 6. ევროპელი არქიტექტორები თბილისში, თბ., 2006; 7. თბილისის გეოფიზიკური ობსერვატორია, ისტორია და არქიტექტურა, თბ., 2010.

  1. ურბანული სტრუქტურის ელემენტების ურთიერთმიმართების საკითხისათვის, თბილისის სამხატვრო აკადემიის სამეცნიერო შრომების კრებული   –   (ხუროთმოძღვრული ძეგლების ანალიზისა და რესტავრაციის საკითხები), თბ., 1983;
  2. ისტორიული თბილისის სივრცითი ორგანიზაციის გენეტიკური საფუძვლები, მოხსენების თეზისები თბილისის სამხატვრო აკადემიის სამეცნიერო სესია (არქიტექტურა, საამშენებლო ტექნიკა, დიზაინი), თბ., 1984;
  3. თბილისური ეზოს ტრანსფორმაცია, საბჭოთა ხელოვნება, თბ., 1985
  4. რა ქმნის ისტორიული თბილისის არქიტექტურული სახის სპეციფიკას, ძეგლის მეგობარი,  N70, თბ., 1985;
  5. ეზო, როგორც ისტორიული თბილისის სივრცითი სტრუქტურის ერთ-ერთი უმთავრესი ელემენტი, მაცნე, ისტორიის, ეთნოგრაფიის და ხელოვნების ისტორიის სერია, თბ., 1989;
  6. საქართველოს სახელმწიფო ხელოვნების მუზეუმის შენობის სტილისტური თავისებურებები, ენციკლოპედია თბილისი, 2000;
  7. თბილისის გეოფიზიკური ობსერვატორიის ევროპული აღმშენებლები და მისი არქიტექტურის გენეტიკური საფუძველი, საქართველოს ძეგლთა დაცვის დეპარტამენტი, ძველი თბილისის პრობლემა (კონფერენციის მასალები) თბ., 2001;
  8. თბილისური საცხოვრებელი სახლის სივრცითი სტრუქტურა XIX საუკუნეში, “თბილისი XIX ს-ში: ისტორია და კულტურა”, INTAS-ის კვლევითი პროექტის (00-250), კონფერენციის მასალები, თბ., 2002;
  9. “ევროპელი არქიტექტორები XIX საუკუნის თბილისში”, თბილისი XIX ს-ში: INTAS-ის კვლევითი პროექტის (00-250), კონფერენციის მასალები, თბ., 2002;
  10. ანოტაციები საერო ნაგებობებზე მ. ბულიას და მ. ჯანჯალიას წიგნში – თბილისი, საქართველოს ძველი ქალაქები, თბ., 2002;
  11. ძველი თბილისის სარდაფები, საქართველოს სიძველენი, 3, თბ., 2003;
  12. თბილისის არქიტექტურული გზამკვლევი, ზაარბრიუკენი, 2004 (თანაავტორი ი. ბაულინგთან, ჰ. მილდენბერგერთან და კ. ციგლერთან ერთად);
  13. თბილისის შუაბაზრის ერთი ქარვასლის ისტორიისათვის, საქართველოს სიძველენი, 7-8, თბ., 2005;
  14. ფერისცვალების მონასტრის კომპლექსი “მეტეხის გორაზედ” – ნაგებობების დათარიღების ცდა, საქართველოს სიძველენი, 9, თბ., 2006;
  15. ევროპელი არქიტექტორები თბილისში, თბ., 2006.