ხელოვნების ისტორიკოსი, ცენტრის მთავარი მეცნიერი თანამშრომელი. ხელოვნებათმცოდნეობის კანდიდატი, ასოცირებული პროფესორი, სამეცნიერო საბჭოს წევრი.
სამეცნიერო კვლევის სფერო – ქართული და დასავლური ახალი და უახლესი დროის სახვითი ხელოვნება (მხატვრობა, ქანდაკება).
საქმიანობა – ივანე ჯავახიშვილის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ასოცირებული პროფესორი; თბილისის კულტურის სახელმწიფო ინსტიტუტის პედაგოგი. რჩეული ნაშრომები: 1. ესთეტიური ოპოზიციის როლი მხატვრული ნაწარმოების წყობაში, თსუ სამეცნიერო შრომების კრებული, თბ., 2000; 2. ახალი და უახლესი დროის ქართული სახვითი ხელოვნების პერიოდიზაციის საკითხები, თსუ ხელოვნების ისტორიისა და თეორიის კათედრის შრომათა კრებული, 2, 2001; 3. მთლიანობის პრობლემა უახლესი დროის მხატვრობაში, თსუ სამეცნიერო შრომების კრებული, თბ., 2002; 4. დავით გაბაშვილი, თბ., 2000; 5. ნიკო ფიროსმანაშვილის მხატვრული მეთოდი, ჩ, თბ., 2003.
ახალი ქართული მხატვრობის ძირითადი ეტაპები, ქართული ხელოვნებისადმი მიძღვნილი II საერთაშორისო სიმპოზიუმი, თბ., 1977 (თანაავტორი ი. ხუსკივაძე);
ესთეტიური ოპოზიციის როლი მხატვრული ნაწარმოების წყობაში, ივ. ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამეცნიერო შრომების კრებული, თბ., 2000;
დავით გაბაშვილი, თბ., 2000;
ახალი და უახლესი დროის ქართული სახვითი ხელოვნების პერიოდიზაციის საკითხები, თსუ სამეცნიერო შრომების კრებული, თბ., 2001;
მხატვრული მთლიანობის ტიპოლოგიის საკითხი თანამედროვე მხატვრობაში, ქართული ხელოვნების ნარკვევები, I, თბ., 2001;
მთლიანობის პრობლემა უახლესი დროის მხატვრობაში, თსუ სამეცნიერო შრომების კრებული, თბ., 2002;
XX ს-ის 30-50-იანი წლების ქართული მხატვრობის ეტაპობრივი თავისებურებანი, თსუ სამეცნიერო შრომების კრებული, თბ., 2002;
უახლესი დროის მხატვრობის ზოგიერთი თავისებურებანი, თსუ უნივერსიტეტის სამეცნიერო შრომების კრებული, თბ., 2002;
პიკასოს შემოქმედების ერთ-ერთი სპეციფიკური მხარე, პერიოდული სამეცნიერო ჟურნალი ინტელექტი 2 (13), თბ., 2002;
აშშ-ს კულტურის სიღრმობრივი გააზრების პრობლემა, ამერიკის შესწავლის საკითხები I, თბ., 2002;
კულტურის ეკოლოგია და დასავლური სამყარო, ამერიკის შესწავლის საკითხები II, თბ., 2003;
ესმა ონიანის შემოქმედება, თბ., 2003;
ნიკო ფიროსმანაშვილის მხატვრული მეთოდი, CD, თბ., 2003;
გ. ჩუბინაშვილი და თბილისის ესთეტიკური იერსახე, ქართული ხელოვნების ნარკვევები, IV, თბ., 2005;
მონუმენტური ქანდაკების პრობლემა თბილისის რამდენიმე ძეგლის მაგალითზე, სპექტრი, N2, თბ., 2006;
«ჩვენ ვართ ფიქრების ხატად გახდომა…», ლიტერატურა და ხელოვნება, N10, 2006.
ხოშტარია გიორგი
ხელოვნების ისტორიკოსი, ცენტრის მთავარი მეცნიერი თანამშრომელი. ხელოვნებათმცოდნეობის კანდიდატი, ასოცირებული პროფესორი, სამეცნიერო საბჭოს წევრი.
სამეცნიერო კვლევის სფერო – ქართული და დასავლური ახალი და უახლესი დროის სახვითი ხელოვნება (მხატვრობა, ქანდაკება).
საქმიანობა – ივანე ჯავახიშვილის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ასოცირებული პროფესორი; თბილისის კულტურის სახელმწიფო ინსტიტუტის პედაგოგი.
რჩეული ნაშრომები: 1. ესთეტიური ოპოზიციის როლი მხატვრული ნაწარმოების წყობაში, თსუ სამეცნიერო შრომების კრებული, თბ., 2000; 2. ახალი და უახლესი დროის ქართული სახვითი ხელოვნების პერიოდიზაციის საკითხები, თსუ ხელოვნების ისტორიისა და თეორიის კათედრის შრომათა კრებული, 2, 2001; 3. მთლიანობის პრობლემა უახლესი დროის მხატვრობაში, თსუ სამეცნიერო შრომების კრებული, თბ., 2002; 4. დავით გაბაშვილი, თბ., 2000; 5. ნიკო ფიროსმანაშვილის მხატვრული მეთოდი, ჩ, თბ., 2003.