(1908, ლაიფციგი – 1993, თბილისი)
ხელოვნების ისტორიკოსი, ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი, შუა საუკუნეების ქართული ხუროთმოძღვრებისა და ხეზეკვეთილობის, თანამედროვე არქიტექტურისა და ქანდაკების მკვლევარი, ძეგლთა დაცვა-აღდგენის მონაწილე და კონსულტანტი.
უმაღლესი განათლება მიიღო საქართველოს სამშენებლო ინსტიტუტში. 1941 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ასპირანტურა ხელოვნების ისტორიის სპეციალობით. რამდენიმე წელი მუშაობდა საპროექტო-სამშენებლო დაწესებულებებში არქიტექტორად. შემდეგ მუზეუმ-ნაკრძალ ვარძიის მეცნიერ- თანამშრომლად.
1945 წლიდან იყო ქართული ხელოვნების ისტორიის ინსტიტუტის თანამშრომელი. გამოაქვეყნა არაერთი საყურადღებო მონოგრაფია. ადრევე მონაწილეობდა ხუროთმოძღვრულ ძეგლთა ასაზომად მოწყობილ ექსპედიციებში საქართველოს სხვადასხვა კუთხეში. გაზომილი აქვს ათეულობით მნიშვნელოვანი ნაგებობა (სვეტიცხოვლის, რუისის, გუდარეხის, ბედიის, სამთავისის, სამშვილდის ტაძრები და სხვა). დიდია ნ. ჩუბინაშვილის დამსახურება ქართულ ხუროთმოძღვრულ ძეგლთა დაცვა-რესტავრაციის საქმეშიც, მონაწილეობა აქვს მიღებული ზოგიერთი ძველი ეკლესიის გახსნა-აღდგენაში (წილკნის კათედრალი, იკვი და სხვა).
ბიბლიოგრაფია
Храмы в древних селениях Триалети-Олтиси и Тетри-Цкаро, Ars Georgica, 2, Тб., 1948 (соавтор Р. Шмерлинг);
Архитектурный памятник на месте древнего села Сирго. Сообщения АН ГССР, т. IX, N6, Тб., 1948;
Деревянные резные двери из селения Оциндале, Джахундери и Чукули, Ars Georgica, 3, Тб., 1950;
Рельефный фриз на фасаде здания филиала ИМЭЛ-а в Тбилиси, Ars Georgica, 4, Тб., 1955;
Аландза, Сообщения АН ГССР, т. XVII, N6, Тб., 1956;
Грузинская средневековая художественная резьба по дереву, Тб., 1958;
საურმაგ ნიღვარაის ძის საქტიტორო რელიეფი ჯავახეთის ახაშენში, Ars Georgica, 5, 1959;
Трёхнефная пещерная базилика в древнем городе Уплисцихе, Сообщения АН ГССР, т. XXIV, N4, Тб., 1960;
Уплисцихе, Тб., 1961;
Рельеф “Вознесения креста” на каменном кресте из селения Качаган и, Ars Georgica, 6-A, თბ., 1963;
Самшвилдский Сион, Тб., 1969;
Зедазени, Кликисджвари, Гвиара, Ars Georgica, 7 – A, თბ., 1971;
ნიკო ჩუბინაშვილი
(1908, ლაიფციგი – 1993, თბილისი)
ხელოვნების ისტორიკოსი, ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი, შუა საუკუნეების ქართული ხუროთმოძღვრებისა და ხეზეკვეთილობის, თანამედროვე არქიტექტურისა და ქანდაკების მკვლევარი, ძეგლთა დაცვა-აღდგენის მონაწილე და კონსულტანტი.
უმაღლესი განათლება მიიღო საქართველოს სამშენებლო ინსტიტუტში. 1941 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ასპირანტურა ხელოვნების ისტორიის სპეციალობით. რამდენიმე წელი მუშაობდა საპროექტო-სამშენებლო დაწესებულებებში არქიტექტორად. შემდეგ მუზეუმ-ნაკრძალ ვარძიის მეცნიერ- თანამშრომლად.
1945 წლიდან იყო ქართული ხელოვნების ისტორიის ინსტიტუტის თანამშრომელი. გამოაქვეყნა არაერთი საყურადღებო მონოგრაფია. ადრევე მონაწილეობდა ხუროთმოძღვრულ ძეგლთა ასაზომად მოწყობილ ექსპედიციებში საქართველოს სხვადასხვა კუთხეში. გაზომილი აქვს ათეულობით მნიშვნელოვანი ნაგებობა (სვეტიცხოვლის, რუისის, გუდარეხის, ბედიის, სამთავისის, სამშვილდის ტაძრები და სხვა). დიდია ნ. ჩუბინაშვილის დამსახურება ქართულ ხუროთმოძღვრულ ძეგლთა დაცვა-რესტავრაციის საქმეშიც, მონაწილეობა აქვს მიღებული ზოგიერთი ძველი ეკლესიის გახსნა-აღდგენაში (წილკნის კათედრალი, იკვი და სხვა).
ბიბლიოგრაფია