დაიბადა 1936 წელს, ქ. თბილისში.
არქიტექტორი, ხელოვნებათმცოდნე, არქიტექტურის რესტავრატორი, ცენტრის მეცნიერი თანამშრომელი.
სამეცნიერო კვლევის სფერო – არქიტექტურულ ძეგლთა დაცვა და რესტავრაცია.
საქმიანობა – 1978-1982 წლები – ძეგლთა დაცვის მთავარ სამმართველოში ძეგლთა რესტავრაციის და ადაპტაციის სამმართველოს უფროსი; 1978-1983 წლები – სრულიად საქართველოს საპატრიარქოს მთავარი არქიტექტორი; 1995-2002 წლები თბილისის კულტურის უნივერსიტეტში სიძველეთა დაცვის და საკულტო ხუროთმოძღვრების დაპროექტების მეთოდიკის კვლევის განყოფილების ხელმძღვანელი;
არქიტექტურულ ძეგლთა რესტავრაცია: კაზრეთის სამება 1978-1979 წწ.; ვაჩნაძიანის გუმბათიანი ტაძარი «ყველა-წმინდა» 1978-1982 წწ; რუხის ციხე 1983-1985 წწ. და სხვ.;
ნაშრომები: 1. Вопросы реставрации купольного храма Квелацминда Вачнадзианского монастыря, IV საერთაშორისო სიმპოზიუმი, თბ., 1983; 2. პასუხი რეცენზენტებს, ძეგლის მეგობარი, N65, 1984; 3. ვაჩნაძიანის კომპლექსის გუმბათიანი ტაძარი «ყველა-წმინდა», ძეგლის მეგობარი, N2, 1986; 4. მზის სიმბოლიკა ვაჩნაძიანის მონასტრის «ყველა-წმინდას» გუმბათიანი ტაძრის მთავარი ნავის განათების სისტემაში, VI საერთაშორისო სიმპოზიუმი, თბ., 1989; 5. ძეგლთა დაცვა საქართველოში, «ცხოვრება და კანონი», 1993, N1; 6. კულტურის ძეგლთა დაცვის კონცეფციისათვის, ქართული ხელოვნების ნარკვევები, თბ., 2002.
ჭულე, ძეგლის მეგობარი, N 35, 1974;
Вопросы реставрации купольного храма Квелацминда Вачнадзианского монастыря, IV საერთაშორისო სიმპოზიუმი, თბ., 1983;
პასუხი რეცენზენტებს, ძეგლის მეგობარი, N65, 1984;
ვაჩნაძიანის კომპლექსის გუმბათიანი ტაძარი «ყველა-წმინდა», ძეგლის მეგობარი, N2, 1986;
მზის სიმბოლიკა ვაჩნაძიანის მონასტრის «ყველა-წმინდას» გუმბათიანი ტაძრის მთავარი ნავის განათების სისტემაში, VI საერთაშორისო სიმპოზიუმი, თბ., 1989;
ძეგლთა დაცვა საქართველოში, «ცხოვრება და კანონი», N1, 1993;
კულტურის ძეგლთა დაცვის კონცეფციისათვის, ქართული ხელოვნების ნარკვევები, I, თბ., 2002.
ალხაზაშვილი ნუკრი
დაიბადა 1936 წელს, ქ. თბილისში.
არქიტექტორი, ხელოვნებათმცოდნე, არქიტექტურის რესტავრატორი, ცენტრის მეცნიერი თანამშრომელი.
სამეცნიერო კვლევის სფერო – არქიტექტურულ ძეგლთა დაცვა და რესტავრაცია.
საქმიანობა – 1978-1982 წლები – ძეგლთა დაცვის მთავარ სამმართველოში ძეგლთა რესტავრაციის და ადაპტაციის სამმართველოს უფროსი; 1978-1983 წლები – სრულიად საქართველოს საპატრიარქოს მთავარი არქიტექტორი; 1995-2002 წლები თბილისის კულტურის უნივერსიტეტში სიძველეთა დაცვის და საკულტო ხუროთმოძღვრების დაპროექტების მეთოდიკის კვლევის განყოფილების ხელმძღვანელი;
არქიტექტურულ ძეგლთა რესტავრაცია: კაზრეთის სამება 1978-1979 წწ.; ვაჩნაძიანის გუმბათიანი ტაძარი «ყველა-წმინდა» 1978-1982 წწ; რუხის ციხე 1983-1985 წწ. და სხვ.;
ნაშრომები: 1. Вопросы реставрации купольного храма Квелацминда Вачнадзианского монастыря, IV საერთაშორისო სიმპოზიუმი, თბ., 1983; 2. პასუხი რეცენზენტებს, ძეგლის მეგობარი, N65, 1984; 3. ვაჩნაძიანის კომპლექსის გუმბათიანი ტაძარი «ყველა-წმინდა», ძეგლის მეგობარი, N2, 1986; 4. მზის სიმბოლიკა ვაჩნაძიანის მონასტრის «ყველა-წმინდას» გუმბათიანი ტაძრის მთავარი ნავის განათების სისტემაში, VI საერთაშორისო სიმპოზიუმი, თბ., 1989; 5. ძეგლთა დაცვა საქართველოში, «ცხოვრება და კანონი», 1993, N1; 6. კულტურის ძეგლთა დაცვის კონცეფციისათვის, ქართული ხელოვნების ნარკვევები, თბ., 2002.